Het verhaal van Alison Cliatt
Mijn naam is Alison Cliatt. Ik ben 29 jaar oud, en ik woon in Oakland in Californië.
Het heeft me bijna 10 jaar gekost totdat ik in staat was om openlijk te spreken over de manier waarop ik misbruikt en gemanipuleerd ben door Gurumayi en de leraren die bij haar in dienst zijn.
Maar nu spreek ik erover. Wat in Siddha Yoga met me gebeurd is heeft me bijna mijn leven gekost. Jarenlang heb ik geleefd in een stille duisternis van schaamte en schuld. Ik was verstrikt in onmacht om te spreken, en brak mezelf daardoor af. Ik vertrouwde mezelf niet meer, door de manier waarop Ram Butler mijn vertrouwen beschaamd heeft. Hij had me in zijn hotelkamer uitgenodigd en nadat hij een poos met me gepraat had, vroeg hij me naast hem in bed te gaan liggen.
Dat was het begin van een affaire die hij tantrisch noemde – hij vertelde me dat ik hem zou opvolgen als auteur van de Correspondence Course – hij zei dat hij dat al wist sinds ik een jong meisje was, en dat hij de cursus alleen voor mij geschreven had. Daarna liet Ram me iedere avond uit mijn kamer in Sadhana Kutir roepen, en we praatten dan uren lang. Hij zinspeelde erop dat ik nu met hem doormaakte wat Gurumayi met Baba had doorgemaakt.
Ik leerde ermee leven. Ram vertegenwoordigde de Guru. Iedereen om mij heen vereerde hem als een heilige, als iemand die de hoogste leringen van de Guru had gerealiseerd. Hij zei me dat Gurumayi hem naar mij toegestuurd had. Hij vertelde me dat Gurumayi alles wist. Zij wist dat we samen waren en ze vond het goed. Ik kwam hem per vliegtuig achterna, naar de verschillende steden waar hij workshops gaf.
Hij vertelde me ook dat hij andere affaires gehad had. Een affaire met een vrouw die in de Ashram woonde. En een andere affaire met een vrouw die hij in een van zijn workshops had ontmoet. Hij verzekerde me dat zij onlangs naar de Ashram gekomen was om hem te vertellen dat ze nu getrouwd was en zwanger van haar eerste kind.
Ram vertelde me ook dat hij Gurumayi een brief aan het schrijven was om haar te zeggen dat hij van zijn vrouw wilde scheiden en met mij wilde trouwen.
En toen, op een dag, vertelde Ram me dat Gurumayi nee had gezegd. Hij mocht niet van zijn vrouw scheiden en met mij trouwen. Wij moesten met onze relatie ophouden. Ram mocht gedurende een jaar niet met mij communiceren. Ram voegde daaraan toe dat we wel contact zouden houden. Ik was de liefde van zijn leven. Maar ik moest nu veranderen, van vriendin in studente. Hij zei me dat als ik daardoor zou lijden, dat door mijn eigen trots zou komen. Hij zei me dat ik hem verleid had. Hij gaf me opdracht een brief aan Gurumayi te schrijven om te zeggen dat ik er spijt van had en dat het mijn schuld was.
Ik ben me ervan bewust dat ik nu een heleboel verteld heb over wat Ram gedaan heeft. Ik moet je ook vertellen wat ikzelf deed – maar dat is het nieuwe gedeelte – dat alles heb ik zolang achter gehouden.
Nu goed, ik leed pijn. Een deel van me wist dat dit alles verkeerd was, maar in die tijd kon ik geen weerstand bieden. Ram vertegenwoordigde alles waarvan ik dacht dat ik ernaar streefde in mijn leven.
Ik was niet in staaat te geloven dat Gurumayi iemand met zo’n groot probleem zijn gang zou laten gaan en anderen zou laten misbruiken. Maar dat is wel wat ze deed.
Gurumayi wist dat Ram Butler diverse malen zijn positie als leraar van Siddha Yoga misbruikt had om jonge vrouwen te verleiden. Ze accepteerde dat soort gedrag. Ram vertelde me zelfs dat Gurumayi hem eems had gezegd dat hij een grote Guru geweest had kunnen zijn, maar dat de negatieve publiciteit over zijn gedrag hem dan geruïneerd zou hebben.
Ik was vol verwarring. Als ik aan Gurumayi scheef kreeg ik nooit antwoord. Vanaf dat moment heb ik steeds brieven geschreven. Niemand heeft me ooit schriftelijk willen antwoorden.
Richard Gillette, therapeut in vaste dienst bij Gurumayi, had een ontmoeting met mijn moeder om haar te vertellen dat de hele situatie mijn schuld was. Maar hij heeft er nooit een woord tegen mij over gezegd, hij heeft nooit gevraagd waar ik doorheen gegaan was, of hoe het met mij ging.
Ram Butler kreeg therapie.
Ik kreeg niets. Iedereen die ik kende vond Ram Butler een geweldige kerel.
Toen ik door Gurumayi en Ram verraden was, was ik afgesneden van wat de bron van troost in mijn leven was, van de plaats die ik vertrouwde en waar ik over mezelf kon leren.
Ik nam ontslag van mijn werk, en ik verliet Siddha Yoga. Ik ging niet meer naar mijn therapeut, omdat ik haar niet kon vertellen wat er gebeurd was, omdat zij al dacht dat Siddha Yoga geen veilige plaats was. Dit kwam door de ervaring jaren daarvoor, waardoor ik in therapie gegaan was: George Afif had me als een van zijn meisjes uitgekozen toen ik 17 was. Hij kocht cadeautjes voor me, en probeerde me te kussen in een pauze tussen Darshan seva… Ik ken een ander voormalig darshan meisje, die 16 of 17 was, en die uiteindelijk sex met George Afif had in Gurumayi’s huis in Ganeshpuri. Gurumayi kwam binnen toen ze bezig waren. Ze liet George blijven, maar het meisje kreeg te horen dat ze niet langer darshan seva mocht doen – zij verliet de Ashram. Ik ontmoette haar een paar jaar daarna en ze vertelde me wat gebeurd was.
Gurumayi wist dat George de beest uithing met die meisjes, met zijn idiote projecten, met zijn verkwistende levensstijl …. op een avond na darshan, huurde hij een hele bioscoop in Middeltown en reed een hele groep van ons, inclusief Namdev Hayes, daarheen om naar de film Terminator 2 te kijken. Ram was degene die me ervan overtuigde dat het allemaal in orde was; hij zei dat Gurumayi van me hield en niet wilde dat ik me slecht voelde… Ik haatte mezelf, ik haatte Siddha Yoga, en toch ging ik steeds terug. Ik haatte Gurumayi maar op het zelfde moment hoopte ik dat er een goede verklaring was voor alles wat ik gezien had en had meegemaakt.
Toen ik tegen Ram zei dat ik het moeilijk had met mijn leven, antwoordde hij dat affaires zoals de onze in alle organisaties voorkomen. In die tijd kwam Clinton op TV met zijn relatie met Monica Lewinsky. Toen hij die stukken uit het nieuws zag, zei Ram tegen me dat hij blij was dat hij daar niet doorheen hoefde te gaan.
Ram zei me dat als ik ooit iets over onze affaire wilde zeggen, ik moest wachten totdat zijn dochter een beetje ouder was. Mijn ouders waren gescheiden toen ik twee jaar was (mijn vader had een affaire), dus zei Ram tegen me: bedenk wat een verschil het in jou leven gemaakt has als je vader een paar jaar langer in huis geweest was.
Mijn leven was een puinhoop. Mijn gezondheid was een puinhoop. Ram gaf me opdracht terug te gaan naar mijn vriend van school. En wat denk je? Dat deed ik. Het was vreselijk. Ik was niet meer in staat dichtbij iemand te komen, omdat ik Ram en Gurumayi en Siddha Yoga beschermde. Ram zei me dat duizenden mensen de Correspondence Course lezen. Hij mocht niet door de mand vallen, want dat zou een ramp voor Siddha Yoga zijn.
En dus leed ik in mijn eentje.
Er is zoveel meer te vertellen….
Sinds mei 2001 hebben mijn vriend en ik de Ashram uitgedaagd om met ons te communiceren over de geschiedenis van het misbruik in Siddha Yoga.
De waarheid moet gezegd worden. Mensen die over Siddha Yoga horen, verdienen het om te weten dat de verhalen over Baba en de meisjes waar zijn. Sexuele affaires en machtsmisbruik vormen een diep en oncontroleerbaar probleem in de Siddha Yoga gemeenschap.
Ik vind dat er een open onderzoek van de gevallen van machtsmisbruik moet komen. Ik heb Gurumayi jarenlang gesteund met mijn tijd, mijn geld en mijn hart – en al die tijd werden mensen beschadigd.
Nu geef ik mijn steun aan de mensen die bezeerd zijn, aan de overlever in mij, en aan iedereen die heeft geleden door misbruik of onrecht.
Samen kunnen we zorgen dat deze zaak bekend wordt, zodat er een oplossing kan komen, en vrede.
Siddha Yoga heeft geen monopolie op de waarheid.
Ik hoop dat andere vrouwen dit zullen lezen en hun waarheid zullen vertellen. Ik wens een ervaring als deze aan niemand anders toe. Deze ervaring heeft mijn levensloop dramatisch veranderd.
Hoewel het heel moeilijk voor me was, heeft Siddha Yoga mij of mijn geestkracht niet gedood. Op een of andere manier heeft het me sterker gemaakt doordat ik met de diepe duisternis in mezelf geconfronteerd werd.
Ik weet dat Ram zich gedragen heeft zoals hij zich gedragen heeft, doordat hij leed.
Het moet waar zijn dat Gurumayi ook lijdt, en dat is de reden waarom ze de cultuur van misbruik om haar heen heeft toegelaten.
Net zoals ik niet wil lijden, wens ik ook dat Gurumayi en Ram en iedereen vrij kan zijn van lijden.
Ik schrijf dit en de brieven die ik naar de Siddha Yoga managers gestuurd heb, omdat deze kwesties een deel van mijn leven zijn. Ik wil me er niet voor verbergen zoals Gurumayi. Ik heb ze uiteindelijk geaccepteerd, en nu wil ik ze oplossen op een manier waar iedereen voordeel van kan hebben, en niet alleen die paar mensen die het beeld van Siddha Yoga en Gurumayi willen beschermen.
Vrede,
Alison Cliatt.